Terdapat faktor-faktor yang
menyebabkan berlakunya kenyataan di atas. Pertama sekali merupakan faktor
sistem pendidikan yang berasingan.
Rakyat Malaysia
terbahagi kepada tiga kaum utama iaitu Melayu, Cina dan India yang mempunyai
bahasa ibunda yang berbeza dan sistem persekolahan yang tersendiri. Ini
sekaligus memisahkan pelajar mengikut bahasa ibunda masing-masing. Misalnya,
sekolah aliran kebangsaan akan menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa
pengantar.
Justeru,
majoriti kaum Melayu yang akan menuntut di sekolah Melayu. Situasi ini
menyebabkan interaksi para pelajar yang berbeza kaum dengan kaum yang berlainan
sangat-sangat terhad. Persefahaman antara satu sama lain juga tidak disampaikan
dengan sepenuhnya. Tambahan pula, sejak kedatangan orang Cina ke Tanah Melayu
pada abad ke-19, selain bertujuan untuk mencari kekayaan, orang Cina tidak lupa
akan tanggungjawab sosial mereka iaitu mendidik kanak-kanak Cina agar mereka
mewarisi bahasa dan budaya etnik Cina.
Justeru,
penubuhan sekolah vernakular Cina menjadi satu agenda penting kepada mereka
(Tan Yao Sua, 2005:65). Selain daripada itu, ibu bapa yang tidak yakin terhadap
sekolah kebangsaan tetapi menghantar anak mereka ke sekolah jenis kebangsaan
yang merasakan struktur pendidikan tersebut dapat menjamin kecemerlangan
akademik anak mereka juga menjauhi hubungan antara etnik.
Faktor yang
kedua ialah keadaan politik di negara kita. Isu-isu mengenai bahasa, budaya,
agama, kerakyatan dan ekonomi sering kali dijadikan isu oleh orang politik bagi
tujuan tertentu. Teknik-teknik yang digunakan oleh orang politik berkenaan isu
sensitif tersebut akan memberikan impak yang negatif kepada rakyat.
Setiap kaum akan
cuba mempertahankan hak mereka bagi mendapatkan satu keadaan yang sama rata.
Sebagai contoh, parti-parti politik tertentu cuba mengambil peluang untuk
menimbulkan perasaan kurang senang hati di kalangan masyarakat dan seterusnya
menyebarkan propaganda berkenaan isu perkauman. Di samping itu,
perbezaan nilai antara etnik juga mengakibatkan hubungan antara kaum bertambah
rumit. Setiap kaum mempunyai budaya, kepercayaan dan bahasa yang berlainan.
Justeru, setiap kaum akan mengamalkan ciri-ciri yang kemudiannya menjadi
identiti diri mereka. Persoalannya apabila identiti mereka dipersoalkan,
kesejahteraan dan keamanan negara akan terancam.
Oleh itu, setiap
etnik cuba mengambil keputusan bagi mengurangkan interaksi antara satu sama
lain. Impaknya jurang hubungan antara kaum semakin membesar. Anggota etnik akan
memilih etnik yang sama dengan mereka sebagai kawan mahupun rakan sekerja.
Mereka mendapati sukar untuk mengadaptasikan diri dan menerima budaya etnik
yang lain dan menganggapnya tidak akan memberi apa-apa faedah kepada mereka dalam
kehidupan seharian.
Sebagai contohnya, sesetengah
pensyarah di IPTA terpaksa mengagihkan ahli kumpulan kerja kursus dengan
memastikan setiap etnik terdapat dalam sesebuah kumpulan itu. Walaubagaimanapun,
cara tersebut tidak memberikan kesan yang diingini kerana masalah komunikasi
dan ketidakselesaan wujud di kalangan etnik. Masalah saling menyalahkan
etnik-etnik tertentu akan wujud.
British telah menempatkan
kaum-kaum tertentu kepada sektor-sektor ekonomi yang berbeza semasa Tanah
Melayu masih dijajah. Misalnya, kaum Melayu telah ditempatkan di sektor
pertanian yang berada di luar bandar. Sektor tersebut memerlukan sumber tenaga
fizikal dan berteknologi rendah. Bagi kaum Cina pula ditempatkan di sektor
perdagangan atau perniagaan yang melibatkan teknologi tinggi. Manakala kaum
India pula terlibat dengan perladangan di estet getah dan kelapa sawit. Agihan
tersebut mengakibatkan jurang pendapatan antara kaum semakin ketara dan tidak
seimbang.
Kaum Melayu dan India akan
berhadapan dengan kemiskinan manakala kaum Cina akan terus mencari
peluang-peluang perniagaan bagi mengukuhkan kemewahan mereka. Perasaan tidak
puas hati di antara etnik akan wujud. Justeru, ini akan menyebabkan etnik-etnik
berusaha untuk mempertahankan hak-hak mereka serta kesaksamaan. Proses
mempertahankan hak tersebut akan merosakkan hubungan kaum kerana masing-masing
mahu menjuarai perjuangan mereka.
No comments:
Post a Comment